اسماء حسنی

بیایید باهم به مفاهیم نامهای زیبای پروردگار سبحان توجه کنیم با کمی دقت و تفکر در آنها خالق خودت را بهتر میشناسی باید بدانی هرنام خداوند بزرگ درحقیقت صفت ایشان است .آیا ازداشتن جنین پروردگاری لذت نمیبری؟؟؟

حکیم حکیم بودن خداوند سبحان یعنی اینکه هرچه آفریده است و هرچه میکند با علم و دقت بسیار زیاد همراه است و هیچگونه نادرستی و اشتباه و خلاف در اعمالش وجود ندارد و ایشان قوانین دقیق ایجاد کرده است و تمام امورات عالم بر آن قوانین قرار دارد . در آیات بسیاری از قرآن مجید به حکمت خداوند اشاره شده است . طبق فرمایشات قرآن مجید با دقت وتفکردر تک تک موجودات به حکمت خالق پی می بریم . این صفت پروردگار در بیش از 90 مرتبه در قرآن مجید ذکر شده است . غفار ، غفور ، غافر سه صفت فوق از یک ریشه است غافر یعنی آمرزنده وغفار وغفوریعنی بسیار آمرزنده که غافر 2بارو غفار5 بارو غفورهم 91 بار درقرآن مجید آمده است. اینکه خداوند در قرآن مجید خودرا بسیار آمرزنده معرفی کرده است یعنی اینکه انسان هرچقدرخطا و گناه کند و بد باشد بازخداوند با مهربانی اورا می بخشدو به او محبت میکند وبا توجه به گناهان زیاد و مختلف انسانها ،خداوند متعال آمرزشی درخور هرکدام دارد.( البته توجه باید کرد که بخشش خداوند در صورت پشیمانی گنهکار است و شرایطی دارد ). تواب تواب یعنی اینکه خداوند مهربان توبه بندگانش را می پذیرد و وقتی که بنده گنهکار پشیمان میشود آغوش خداوند به روی او باز است و اورا می بخشدو توبه اش را قبول میکند و خداوند هم بسوی او با مهربانی برمیگرددتواب بودن خداوند قرینه صفت غفور بودن ایشان است و باید توجه کنیم که پذیرفتن توبه شرایطی دارد و قید اصلی آن این است که انسان گنهکار واقعا از گناهش پشیمان شود و بخواهد آنرا جبران کند و اقدام به اصلاح کار خودش کند. این صفت الهی 11مرتبه در قرآن مجید بکار رفته است. مهیمن مهیمن به معنای مراقب و نگه دارنده است.یعنی در تمام دقایق زندگی خداوند بواسطه فرشتگانی انسان را از حوادث و خطرات حفظ کرده و مراقبت میکند . واژه «مهیمن» دو بار در قرآن به کار رفته است. الاحد یگانه و بی همتا احدبودن یا به عبارتی یگانه بودن خداوند سبحان رابازبانی ساده درچند مورد بازگو میکنیم : 1-هیچ چیز شبیه او نیست . یعنی اینکه مسائلی چون قدرت کامل – علم واقعی – زنده بودن دائم و ... فقط مخصوص خداوند است وکسی مثل او نیست بعنوان مثال هیچکس علمش کامل نیست یعنی چیزهایی در جهان است که علم مردم پاسخگوی آن نیست وفقط عالم واقعی خداوند است . یا اینکه عمر همه موجودات محدود است وخداوند همیشگی میباشد و بقیه امور هم همینطور است .پس درخیلی از مسائل کسی شباهتی به خداوندبزرگ ندارد و اموراتی مختص ایشان است . 2- ازطرفی خداوند بی همتاست یعنی اینکه هیچگونه شریکی ندارد .خداوند درآفرینش موجودات مختلف ازهیچکس کمک نگرفته است و در هرامری که اراده میکند احتیاج به شریک ندارد . پس کاری مشترک بین خداوند و موجودات نیست همه چی زیر نظر پروردگار سبحان میباشد. 3-یگانه بودن خداوند یک معنی دیگر هم دارد و اینکه هیچ ماده ای مثل موادی که در دنیاهست چون آب - خاک – طللا و.. دروجود خداوند سبحان راه ندارد و ذات او جدای از این مواد و عناصر دنیا است درصورتیکه موجودات جهان از یکی از این مواد و عنصرها تشکیل شده اند . پس متوجه شدیم که ذات مقدس خداوند بزرگ هیچ شبیه و همتا و شریکی ندارد . کلمه احد 74مرتبه در 31سوره مبارکه قران آمده است . رئوف این صفت پروردگار یعنی رحمت و مهربانی بسیار شدید بعبارتی رافت از رحمت یک درجه بالاتر است و وقتی میگوییم خداوند رئوف است یعنی بسیار بسیار مهربان است.و واقعا خداوند از خود بنده نسبت به خودش مهربانتراست .صفت رئوف 11مرتبه در قرآن مجید آمده است . صمد صمد یعنی بی نیاز از هرکس و هر چیز. بعبارتی وقتی می گوییم خداوند صمد است یعنی او به هیچکس نیاز ندارد بلکه همه موجودات به او نیازمند هستند.وقتیکه موجودی چیزی کم دارد و کامل نیست به چیزهایی نیاز پیدا میکند ولی خداوند ذاتا کامل بوده و کمبود و نقص ندارد در نتیجه به هیچ چیزی نیاز پیدار نمیکند . الحی صفت حی به معنای زنده است .یعنی اینکه خداوند هیچوقت نمی میرد و همیشه زنده است و نیستی و نابودی در ذات پاکش اصلا وجود ندارد . این صفت 13بار در قران مجید ذکر شده است . القیوم قیوم یعنی قائم به ذات خویش بودن . یعنی خداوند متکی به ذات خود است ولی موجودات دیگراتکا به خداوند دارند و خداوند همیشه پاینده هست او همه موجودات جهان را آفریده، تدبیر، نگاهداری و تربیت و پرورش آنها را بر عهده گرفته است و به طور دایم، و بدون هیچ‌گونه وقفه قیام به این امور دارد. این صفت 3 بار در قرآن مجیدآمده است. الکریم صفت کریم به معنای بخشنده و بزرگوار است خداوندخودرا به نام کریم معرفی کرده است وآن یعنی بخشنده و بزرگواری که از گناهان بندگانش میگذردو همچنین کریم یعنی بخشنده و عطا کننده ای است که به بندگانش مرتب نعمت عطا میکند و عطاهایش هیچوقت تمام نمیشود . این صفت والا درخصوص پروردگار2بار در قرآن مجید آمده است . وهاب وهاب یعنی بسیار بخشنده.این صفت خداوند یعنی اینکه او نعمتهای فراوانی بدون هیچ نیاز و قصد و غرض به بندگانش می بخشد و این صفت 3 بار درقرآن مجید آمده است . رَزّاق رزاق یعنی روزی رسان و بسیار رزق دهنده و عطاکننده روزی . این اسم فقط به خداوند بزرگ اطلاق میشود و اوست که انواع روزی های مادی و معنوی را به موجودات و خصوصا انسان عطا میکند این صفت 70بار در قرآن مجید آمده است .روزی مادی مانند غذا ،پوشاک ، خانه و.. روزی معنوی مانند عقل ، سلامتی ، امنیت ، دین و مذهب ، دوستی معصومین و شناخت خداوند و...بطور کلی هرچه در جهان است و ما از آن استفاده میکنیم روزی هایی است که خداوند رزاق به ما عطا فرموده است .و توجه کنین این روزیها اکثرا توسط واسه هایی برای ما فراهم میشود . مثلا مادر مارا مراقبت میکند و خداوند اورا آفریده و برای ما رزوی کرده است و غیره. حلیم حلیم یعنی بردبار.خداوند صفت حلیم را برای خود معرفی میکند به این دلیل که خداوند زمانیکه بنده ای نافرمانی و گناه میکند در مجازات و کیفرش عجله نمیکند. به بنده گنهکار فرصت زیادی میدهد تا متوجه اشتباهش بشود و توبه کند .آنقدر مهربان و بردباراست که بعض وقتها ما انسانها تعجب میکنیم که فلان کس با این همه گناه و بدی نتیجه کارش را نمی بیند واین بخاطر این است که خداوند حلیم به بنده اش مهلت زیاد برای توبه و جبران خطاهایش میدهد . واژه حلیم 11 بار در قرآن در وصف پروردگار آمده است . ودود ودود یعنی دوست داشتن کسی . خداوند خودرا ودود معرفی کرده است یعنی بندگانش را دوست دارد و میخواهد نعمات و الطاف خودرا برای آنها قرار دهد . آثار این صفت خداوند در عطای انواع نعمتها وکمکهای او به مردم نمایان است .این صفت 2بار در قرآن مجید برای پروردگار آمده است . این صفت حضرت حق در مورد مومنین بیشتر تجلی میکند یعنی کسانیکه اطاعت امر خداوند را میکنند . صبور صبوریعنی تحمل کردن . خداوند صبوراست چون درمقابل اعمال نامطلوب و بد انسانها تحمل میکند و سریع عکس العمل انجام نمیدهد.صفت صبوری خداوند با حلم او ارتباط دارد . خداوند متعال در قرآن ، صفت صبور را به خودش نسبت نداده است یعنی در قرآن مستقیم جزء صفتهای الهی نیامده است ولی خداوند کسانی که دارای این صفات باشند را ستوده است وفرموده است که صابران را دوست دارد و به آنان بشارت پاداش بزرگ داده است و بیش از 70 آیه در قرآن صبرکنندگان را ستایش کرده است .واضح است که خداوندوقتی این همه بها به صابران میدهد خود دارای آن صفات خاص میباشد. در روایات و دعاهایی که از حضرات معصومین به ما رسیده اند صفات صبار و صبور از صفات الهی شمرده شده است و بارها خداوند را بعنوان صبور و صابر معرفی کرده اند مسلما خداوند که بردبار است نسبت به بندگانش بسیار صبورنیز میباشد. مجید مجید یعنی صاحب مجد .مجد یعنی بالاترین حد عظمت و جلال و بالاترین حد کرم و بزرگی . پس خداوند مجید یعنی خداوند در نهایت بزرگی و عظمت است و بالاتر از آن عظمتی نیست . لفظ «مجيد» در قرآن چهار بار آمده و در دو مورد به عنوان اسم خدا قرار گرفته است و در دو مورد ديگر قرآن با آن توصيف شده است.

تاریخ ایجاد: 1400/03/11 15:23:39
دسته بندی: معرفت خالق